Eremu publikoan gertatzen diren ospakizun-erritu kolektiboen ikerketatik abiatuta, Oier Etxeberriaren lanak irrika eta ukapena azaltzeko moduak zalantzan jartzen ditu. Soinu konposizio, eskultura edo ikusizko partitura, "zehaztugabeko" collague" eta beste elementuek, musikaren edo idazkeraren historiatik eta hauen ikonografiatik abiatzen den ibilbidea osatzen dute.